Οπή ωχράς κηλίδας

 

 Μια οπή της ωχράς κηλίδας στον αμφιβληστροειδή του ματιού εμφανίζεται όταν τα νευρικά κύτταρα της ωχράς κηλίδας διαχωρίζονται το ένα από το άλλο και απομακρύνονται από την πίσω επιφάνεια του ματιού, επηρεάζοντας την όραση. Μια οπή της ωχράς κηλίδας μπορεί να αντιμετωπιστεί με επιτυχία.

 

Τι είναι η οπή της ωχράς κηλίδας;

 

 Το μάτι συχνά συγκρίνεται με μια κάμερα. Το μπροστινό μέρος του ματιού περιέχει έναν φακό που εστιάζει τις εικόνες στο εσωτερικό του πίσω μέρους του ματιού. Αυτή η περιοχή, που ονομάζεται αμφιβληστροειδής, καλύπτεται με ειδικά νευρικά κύτταρα που αντιδρούν στο φως, όπως το φιλμ σε μια κάμερα. Αυτά τα νευρικά κύτταρα βρίσκονται πολύ κοντά μεταξύ τους στη μέση του αμφιβληστροειδούς, όπου το μάτι εστιάζει τις εικόνες που βλέπουμε. Αυτό το μικρό τμήμα του αμφιβληστροειδούς ονομάζεται ωχρά κηλίδα. Μερικές φορές τα νευρικά κύτταρα της ωχράς κηλίδας διαχωρίζονται το ένα από το άλλο και απομακρύνονται από την πίσω επιφάνεια του ματιού σχηματίζοντας μια τρύπα. Αυτό ονομάζεται οπή της ωχράς κηλίδας και μπορεί να επηρεάσει την όραση με διάφορους τρόπους.

 

Συμπτώματα και Αιτίες

 

 Γιατί οι άνθρωποι έχουν οπή της ωχράς κηλίδας;

 

 Μερικές φορές η οπή της ωχράς κηλίδας είναι αποτέλεσμα τραυματισμού ή ιατρικής κατάστασης που επηρεάζει το μάτι, συμπεριλαμβανομένης της πολύ κοντινής όρασης.

 

Στους περισσότερους ανθρώπους, οφείλεται στην έλξη στο κέντρο της όρασης που είναι πιο πιθανό να συμβεί καθώς γερνάμε.

 

 Ποια είναι τα συμπτώματα μιας οπής της ωχράς κηλίδας;

 

Μείωση της ικανότητας να βλέπεις λεπτές λεπτομέρειες όταν ένα άτομο κοιτάζει απευθείας ένα αντικείμενο, ανεξάρτητα από το πόσο κοντά ή μακριά είναι αυτό.

 

Μια αλλαγή στην όραση που κάνει ένα άτομο να νιώθει ότι κοιτάζει μέσα από μια πυκνή ομίχλη ή ένα πυκνό, κυματιστό γυαλί. Η εμφάνιση ενός σκοτεινού σημείου στη μέση του οπτικού πεδίου. Όταν αυτά τα συμπτώματα προκαλούνται από μια  οπή  της ωχράς κηλίδας, θα εμφανιστούν μόνο στο μάτι με την οπή της ωχράς κηλίδας. Είναι πολύ σπάνιο κάποιος να έχει οπή ωχράς κηλίδας και στα δύο μάτια.

 

Εάν εμφανιστεί κάποιο από αυτά τα συμπτώματα, είναι σημαντικό να προγραμματίσετε ένα ραντεβού με το γιατρό σας το συντομότερο δυνατό. Ο γιατρός θα χρησιμοποιήσει ένα ειδικό όργανο για να κοιτάξει μέσα στο μάτι και να δει εάν η ωχρά κηλίδα έχει οπή σε αυτό.

 

 Διάγνωση και Δοκιμές

 

Για να διαγνώσει μια οπή της ωχράς κηλίδας, ο γιατρός σας θα πραγματοποιήσει ειδικές απεικονιστικές εξετάσεις που ονομάζονται οπτική τομογραφία συνοχής που τους δίνει μια διατομή του αμφιβληστροειδούς σας. Αυτές οι εξετάσεις βοηθούν στη διάγνωση μιας οπής της ωχράς κηλίδας και μπορούν να τη διαφοροποιήσουν από άλλες διάγνωση που μπορεί να φαίνεται παρόμοια.

 

 

Τι συμβαίνει στην επέμβαση για την αντιμετώπιση μιας τρύπας της ωχράς κηλίδας;

 

Η χειρουργική επέμβαση για τις οπές της ωχράς κηλίδας γίνεται με τοπική αναισθησία, οπότε ο ασθενής είναι ξύπνιος αλλά δεν αισθάνεται τη διαδικασία. Το πρώτο μέρος της επέμβασης για τη θεραπεία της οπής της ωχράς κηλίδας είναι η αφαίρεση του τζελ υγρού του ματιού, το οποίο ονομάζεται υαλοειδές. Η διαδικασία αφαίρεσής του ονομάζεται υαλοειδεκτομή. Ο χειρουργός κάνει μικρά ανοίγματα στο μάτι για να εισάγει ειδικά εργαλεία που χρησιμοποιούνται για την αφαίρεση του υαλοειδούς. Ο χειρουργός μπορεί επίσης να αφαιρέσει τυχόν μικρά κομμάτια ιστού («μεμβράνες») ή έλξη κοντά στην οπή της ωχράς κηλίδας χρησιμοποιώντας λεπτή λαβίδα. Αυτό γίνεται για να μην τραβάει οτιδήποτε στην ωχρά κηλίδα εμποδίζοντας το κλείσιμο της οπής. Τέλος, το υγρό στο μάτι ανταλλάσσεται με ένα αποστειρωμένο αέριο, το οποίο διατηρεί την πίεση στην οπή της ωχράς κηλίδας μέχρι να επουλωθεί.

 

Οι ασθενείς θα πρέπει να διατηρήσουν μια θέση με το πρόσωπο προς τα κάτω για μία έως επτά ημέρες για να διατηρήσουν τη φυσαλίδα αερίου στη θέση τους και να βοηθήσουν στο κλείσιμο της τρύπας.

​

Προοπτική / Πρόγνωση

 

 Πόσο επιτυχημένη είναι η επέμβαση για την αποκατάσταση των οπών της ωχράς κηλίδας;

 

Η χειρουργική επέμβαση είναι επιτυχής στο κλείσιμο της τρύπας σε περισσότερο από το 95 τοις εκατό των ασθενών. Ωστόσο, το ποσοστό επιτυχίας είναι πιο κοντά στο 80 τοις εκατό εάν δεν διατηρείται η θέση με το πρόσωπο προς τα κάτω. Η ποσότητα της όρασης που συνήθως ανακτάται ποικίλλει.